Inteligent Hoodlum - Inteligent Hoodlum [1990]

01. Inteligent Hoodlum
02. Back To Reality
03. Trag Invasion
04. No Justice, No Peace
05. Party Animal
06. Black And Proud
07. Game Type
08. Microphone Check
09. Keep Striving
10. Party Pack
11. Arrest The President
12. Your Tragedy

Jest rok 20 czerwca 1990 roku, ciepłe promienie słoneczne rozświetlają brudne ulice Brooklynu. Dokładnie tu 20 lat temu ujrzał światło dzienny, debiutancki album Inteligent Hodllum, Tragedy Khadafi, czy oficjalnie Percy'ego Chapman'a, który wyjadł się z pod promieniującej popularnością w tamtym okresie wytwórnii Cold Chillin'.

Trag, urodził się w nowojorskiej dzielnicy QueensBridge, gdzie dorastał pod okiem matki, i ojca, którzy wychowyli syna w "twardych" zasadach. Jak każdy dzieciak w tamtym okresie, chciał wybić się z pod przestrzeni biedy i przestępstw.
Tutaj w kolebce rapu, na pierwszych jamach, na których kręcili 12" przyszłe gwiazdy diggin'gu, gdzie na plastikowe obramowania mikrofonu "dawali" przyszłe gwiazdy rozkręcania imprez, poznał człowieka, który w wkrótce odmieni jego dotychczasowe życie. Tą osobą był sam Marley Marl.
Gdzieś pomiędzy wydarzeniami na przełomie lat w epizodach Percy'ego możemy dostrzec uliczne życie, za które przyszło mu spędzić 12 miesięcy w więzieniu.
Tutaj w więzieniu, doszło do wielkich zmian w życiu Trag'a, przyłączył się do ruchu
wyznawców Islamu, i zaczął podjąć pisanie rymów na kartkach z pamiętnika. Pierwsze "ujeźdzanie" bitów zaczął z kolektywem zrzeszającym raperów z Queens, Juice Crew, której głownym mediatorem był poznany wcześniej, Marley Marl. Pozostając w cieniu, BGK, Kool G Rapa, poprosił starych znajomych [w tym DJ'a Fatala] o pomoc do swojego pierwszego debiutanckiego LP, który brzmiał "Inteligent Hoodlum", na nasze Inteligenty Złodziejaszek.
Przejdźmy do sedna albumu. Trag, podzielił trzy rzeczy, polityczny przekaz, imprezowy stuff, i kawałki w którym jest narratorem, czyli storytellingi. Dlatego album podpinam pod Polityczny Hip Hop, East Coast Hip Hop, i to wszystko. Let's rock this!
01. Inteligent Hoodlum 3.5/5
Zanim, kilka słów o kawałku, powiem jedną ważną rzecz. Część nagrywek, nagrał jeszcze bez oficjalnego kontraktu z wytwórnią, w tym część bitów, wyprodukował DJ Fatal, o czym często wpomina sam Trag, natomiast Marley Marl, podjął mastering nad bitami, czym przybił przysłowiową kropkę nad i. Dlaczego wspominam tyle nad bitami? Bo ten bit w tym kawałku, jest kompletnie nietrafiony, pozbawiony chociażby poprawnego szkieletu, wraz z samplem. Czysta amatorszczyzna, lepsze bity kula już chociażby BeGieKa.
Natomiast lepiej jest już z lyriką, gdzieś między wersami opowiada nam historię z życia, to co było, i nie wróci. Poprostu zaostrzył Nam apetyt na więcej.
02. Back to Reality 5/5
Z czysty sumieniem, mogę przybić piątkę, temu trackowi. Oldschoolowy szkielet, z pięknym gitarkowym samplem w tle, piękno. W linii tekstu, to co lubię najbardziej, storytelling, a z czego? Z jamu w parku, czyli nic tylko imprezy na której, tańczą B-Boy'e, DJ'eje kręcą winylowe płyty, a każdy rusza ciało w rytm muzyki.
03. Trag Invasion 3.5/5
Trójka, jedynie za dynamiczny, energiczny bit, na którym nie pogardził by nawijać nikt. Niestety, Trag swoją nawijką zepsuł melodię, z czego wynikiem są zwykłe pierdoły, więć omińmy ten track najlepiej szerokim łukiem. I przejdźmy dalej.
04. No Justice, No Peace 4/5
Marley Marl, zapuszcza nam kolejny czysty starej szkoły dźwięk, czego wynikiem jest jeden z najlepszych na tym LP, beacie. I tu po raz pierwszy w pełni Trag oddaje nam polityczny monolog, wspominając o swoim Koledze Richie Lou, który został zabity przez policjantów. Kawałek oddaje nam rzeczywistość tamtych okresów. Tyle zdradziłem, że powiniście, czym prędzej siegnąć po ten kawałek.
05. Party Animal 2.5/5
Forma płyty spada i rośnie. Czego nie lubię w płytach? Skitów, i "pierdolenia" od rzeczy. Taki jest ten kawałek, w którym Trag celowo oddał zabieg nagrywania, chyba w piwnicy, jakość wokalu jest niska, co oddaje nam wrażenie, iż nagrywał na imprezie, i chyba mu się udało. NIe kwestionuje bitu, który mógł zostać wykorzystany na lepszą zagrywkę.
06. Black and Proud 4,5/5
Jestem dumny, że jestem Polakiem. Trag, jest dumny że jest czarny, mimo ignorancji, rasizmu, przez osoby, które z góry przekreślały Czarnych. Track mimo został wydany na singlu, nie ozyskał wielkiego echa, został jedynie podepnięty pod kolejny polityczny track na płycie, na scratchu słowa Big Daddy Kane'a.
07. Game Type 5/5
Tak, tak, tak. Z trudem, ale jednak, NAJLEPSZY kawałek na płycie. Nie będę po raz x wspominał o OldSchoolowym beacie, który z dodatkiem świeżego sampla, jest znakomity, ale wspomne o tekście. Najlepsze dziewczyny mają tendencję do zajmowania się świniami. Z wielkim zainteresowaniem, czekałem jak skończy się koniec tej historii. Baach, w końcu musiał się skończyć, ale dla mnie mógł trwać w nieskończoność. Kolejny raz złodziejaszek zarzuca storytellingiem.
08. Microphone Check 2/5
Bardzo lubię zabawę dźwiękiem, ale ten track to niewypał, jeżeli chcesz się katować "funky" stuffem, proszę bardzo, ale ostrzegałem.
09. Keep Striving 4.5/5
Keep Striving, Keep Striving, track zauroczył mnie i nie tylko mnie, wspaniałym rytmem, który daję się we znaki od początku do końca.
10. Party Pack 2.5/5
Coś jak Party Animal, ciut lepszy, ale jednak to nie to. Fail.
11. Arrest The President 5/5
Agresywny bit, agresywne przesłanie, sam Chuck D, chciałby wystapić na feacie, co jest przykładem chociażby późniejszy undergroundowy remix.
12. Your Tragedy 2.5/5
Kolejny filler, co za gówno! Smuty od rzeczy, jednym zdaniem.

Bity: 3.5/5
Teksty: 4/5
Końcowa ocena:
No to tak, 50 minut z techniką Trag'a, minęło pomiędzy przyjemnym klimatem, a "uciązliwymi katuszami".
Same tracki, są jakby cienką linką między wyżynami mad skillsów, a nagrywania od niechcenia.
Oddany dla prawdziwych koneserów starych brzmień, fani elektrycznego dźwięku, niech klękną z dala. Album nie jest jakimś wybitnym dziełem, Trag, utorował sobie nim drogę do sławy i kariery. Miał bardzo duży wpływ na rozwój rapu, stał się inspiracją dla takich raperów z Queens jak Nas, Mobb Deep, Capone N Noreaga.

                                                                                                                         Autor: Dah-Ridah

>> POBIERZ <<